Αναζήτηση

Μαθήματα!

1. Αγορά μελισσοσμηνών

2. Ο αρχάριος και το ξεκίνημα

3. Αποφυγή λαθών στην Μελισσοκομία

4. Η κυψέλη

5. Αισθήσεις μελισσών

6. Το σώμα των μελισσών

7. Φυλές μελισσών

8. Πρέπει η βασίλισσα να γεννά στον όροφο;

9. Τροφές των μελισσών

10. Απλές Χειμωνιάτικες Επιθεωρήσεις

Ανθοφορίες Νοεμβρίου

Αγριογεράνι

Δενδρολίβανο

Κουμαριά

Μουσμουλιά

Πικραγγουριά

Φθινοπωρινό ρείκι

Ροή twitter

Tweets by @Melissomania

Διαφημίσεις

Επικοινωνία

Άρθρα > Μελισσοπαίδεια > Φυτά

Καλαμπόκι

Δευτέρα 25 Νοε 2013, 11:11 | Κώστας Μυγδανάλευρος

Συλλογή γύρης στο καλαμπόκι

Zea mays
Ο αραβόσιτος, το γνωστό μας καλαμπόκι είναι ένα δημητριακό που πατρίδα του θεωρείται η Κεντρική Αμερική και συγκεκριμένα το Μεξικό. Έξω από την Αμερικανική ήπειρο διαδόθηκε πρώτα στην Ευρώπη και κατόπιν σε ολόκληρο τον κόσμο κατά το τέλος του 15ου - αρχές του 16ου αιώνα, με τις εξερευνήσεις των Ευρωπαίων.

Στο βιβλίο 1421-Το έτος που η Κίνα ανακάλυψε τον κόσμο, φαίνεται πως το καλαμπόκι επίσης μεταφέρθηκε από την Αμερική στην Κίνα, κατά την διάρκεια των μεγάλων εξερευνητικών ταξιδιών των Κινέζων στα μέσα του 15ου αιώνα.

Η "εξημέρωση" του καλαμποκιού παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ερευνητές, αρχαιολόγους, βοτανολόγους, γεωπόνους, γενετιστές κλπ. Η διαδικασία εξημέρωσης θεωρείται από μερικούς πως άρχισε πριν από 7.500 έως 12.000 χρόνια. Τα αρχαιολογικά υπολείμματα των πρώτων κώνων (κότσαλα, κότσιαλα, κουτούνες, κοτσάνια, κλπ ονομασίες) καλαμποκιού, που βρέθηκαν στην σπηλιά Gyila Naquitz στην κοιλάδα Oaxaca του Μεξικού, χρονολογούνται πριν από 6.250 έτη.
Το καλαμπόκι είναι φυτό ανεμόφιλο γι'αυτό και παράγει μεγάλες ποσότητες γύρης, τόση που φτάνει τα 25 έως 30 κιλά ανά στρέμμα
Από το 1500 π χ. το καλαμπόκι άρχισε να διαδίδεται γρήγορα παντού. Κατά την διάρκεια της πρώτης χιλιετίας από το Μεξικό στις νότιες περιοχές των ΗΠΑ και χρειάστηκε άλλα 1000 χρόνια να φτάσει μέχρι τον Καναδά. Οι Αμερικανοί καθαρίζουν μεγάλες περιοχές δασών και πεδιάδων και καθιστούν το καλαμπόκι πλέον σαν παραδοσιακή καλλιέργεια μέχρι και σήμερα, καθιστώντας την μεγαλύτερη χώρα σε παραγωγή καλαμποκιού στον κόσμο.

Παγκόσμια παραγωγή καλαμποκιού (εκατ. Τόνοι)
Ηνωμένες Πολιτείες 280
Κίνα 131
Βραζιλία 35
Μεξικό 21
Αργεντινή 20
Ινδονησία 15
Γαλλία 13
Ινδία 12
Νότια Αφρική 12
Ιταλία 11

Γενετική
Σήμερα πολλά είδη καλαμποκιού χρησιμοποιούνται για τρόφιμα π.χ.:

Zea mays Amylacea (για αλεύρι)

Zea mays Indurata (σκληρό καλαμπόκι)

Zea mays Saccharata(καλαμπόκι γλυκό)

Zea mays Everta (ποπ-κορν)

Στο κέντρο αποθεμάτων γενετικά μεταλλαγμένου καλαμποκιού, που χρηματοδοτείται από την υπηρεσία Γεωργικής Έρευνας USDA και που βρίσκεται στο τμήμα επιστημονικών συγκομιδών του πανεπιστημίου του Ιλινόις,υπάρχουν πάνω από 80.000 δείγματα τέτοιου καλαμποκιού. Ο όγκος της συλλογής αυτής αποτελείται από χιλιάδες ονομαστά στους γενετιστές γονίδια, συν τους πρόσθετους συνδυασμούς γονιδίων αλλά και άλλες κληρονομικές παραλλαγές. Υπάρχουν περίπου 1000 χρωμοσωματικές μεταλλάξεις και αποθέματα με τους ανώμαλους αριθμούς χρωμοσωμάτων αλλά επίσης και μυριάδες άλλα στοιχεία για την γενετική του καλαμποκιού που μπορούν να προσεγγιστούν. Το γονιδίωμα του έχει θεωρηθεί δύσκολο σε σύγκριση πάντα με το γονιδίωμα του ανθρώπου αλλά και λόγω του μεγάλου μεγέθους του και των σύνθετων γενετικών ρυθμίσεων του.

Συλλογή γύρης στο καλαμπόκιΤο γονιδίωμα του καλαμποκιού διασκορπίζει 60.000 γονίδια σε 2.5 δισεκατομμύρια βάσεις-μόρια που συνθέτουν το DNA. Το γονιδίωμα του ανθρώπου περιέχει περίπου 2,9 δισεκατομμύρια βάσεις και 26.000 γονίδια.

Κάποια είδη μεταλλαγμένου καλαμποκιού φτάνουν σε ύψος τα 7 μέτρα, ενώ το είδος που είναι σε χρήση σήμερα, εμπορικός τύπος, φτάνει τα 2,5 μέτρα.

Χρήσεις
Η αρχική χρήση του καλαμποκιού ήταν τροφή για το ζωικό κεφάλαιο. Σήμερα έχει πολλές εφαρμογές και βιομηχανικές χρήσεις συμπεριλαμβανομένου του μετασχηματισμού του σε πλαστικό και υφάσματα. Με υδροδιάλυση και προσθήκη ενζύμων παράγονται ιδιαίτερα σιρόπια καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη (ισογλυκόζη για μελισσοκομική χρήση), με επιπλέον ζυμώσεις και αποστάγματα παράγονται αλκοόλες. Η αλκοόλη του καλαμποκιού είναι παραδοσιακά η βάση του ουίσκι μπέρμπον. Η αιθανόλη χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στα καύσιμα των μηχανών για την αύξηση των οκτανίων (μείωση ρύπων, μείωση πετρελαίου).

Το άμυλο, το σιρόπι και η κυτταρίνη του καλαμποκιού χρησιμοποιούνται στην ιατρική και οδοντιατρική. Στα τρόφιμα όπου υπάρχει η λέξη ζάχαρη εσείς βάλτε με το νου σας σιρόπι καλαμποκιού. Σχεδόν κάθε sugar free γλυκαντική ουσία στην αγορά σήμερα γίνεται από ένα προϊόν ή παράγωγό προϊόντος του καλαμποκιού. Στα μπισκότα, στη σόδα, στις καραμέλες, το επιτραπέζιο αλάτι, την μαργαρίνη, το παγωμένο τσάι, το χυμό φρούτων (ακόμη και αυτοί που υποστηρίζουν πως είναι 100% φυσικοί), το ακατέργαστο μέλι που πουλάνε πλανόδιοι, τα στικς ψαριών, το γάλα σόγιας, το κρασί, τα ποτά, οι "μπουκιές" κοτόπουλου, το αλεύρι, το κριθάρι, τη βιταμίνη C, το εκχύλισμα βανίλιας, το ξύδι και την ζύμη. Η παραγόμενη γλυκερίνη του καλαμποκιού βρίσκεται σχεδόν σε κάθε σαπούνι, λοσιόν, οδοντόπαστα και σαμπουάν.

Στις κουζίνες πολλών λαών γίνεται καθημερινή χρήση του καλαμποκιού, στη Ιταλία έχουμε την polenta, στην Ρουμανία την mamaliga, το mush στις Ηνωμένες πολιτείες, τα sadza, ugali και mealie pap σε διάφορες χώρες τις Αφρικής, το chicha είναι ένα είδος ποτού των κρατών της κεντρικής και νότιας Αμερικής και το ποπ-κορν σε όλη την γη.

Φυσιολογία
Τα καλαμπόκια, ή οι κώνοι, ή οι ρόκες, και άλλες ονομασίες που έχουν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι θηλυκές επανθίσεις, που καλύπτονται στενά στην αρχή από πυκνά στρώματα πράσινων φύλλων. Ο μίσχος δεν εμφανίζεται μέχρι την στιγμή που θα εμφανισθούν τα χλωμά κίτρινα μετάξια από την σπείρα των φύλλων στο τέλος του κώνου, ή της ρόκας. Τα μετάξια που βγαίνουν πάνω στους κώνους είναι επιμήκη στίγματα, και είναι πρώτα πράσινα και μετά κόκκινα ή κίτρινα. Η πλήρη εμφάνιση των μεταξιών ολοκληρώνεται σε 7 ημέρες.

Ένας σωλήνας που περιέχει την γύρη, δηλαδή το αρσενικό γενετικό υλικό του καλαμποκιού, αναπτύσσεται μέσα στο μετάξι και γονιμοποιεί την ωοθήκη μέσα σε 24 ώρες. Οι κόκκοι γύρης μπορεί να προσγειωθούν και να βλαστήσουν οπουδήποτε κατά μήκος ενός εκτεθειμένου μεταξιού.
Η δεκτικότητα του μεταξιού στην γονιμοποίηση των κόκκων γύρης υπάρχει μέχρι 10 ημέρες μετά την εμφάνιση των μεταξιών
Μετά η δεκτικότητα μειώνεται γρήγορα. Η επιμήκυνση των μεταξιών συνεχίζεται έστω και αργά μέσα σε αυτό χρονικό περιθώριο μέχρι να γίνει επιτυχής η γονιμοποίηση.

Επικονίαση
Θυμηθείτε ότι το καλαμπόκι είναι ερμαφρόδιτο, έχει δηλαδή και τα αρσενικά λουλούδια και τα θηλυκά λουλούδια στις ίδιες εγκαταστάσεις. Όταν τα αρσενικά λουλούδια στο θύσανο ωριμάζουν (υψηλότερο σημείο του φυτού του καλαμποκιού), τότε εξέρχονται οι ανθήρες από τις ταξιανθίες των λουλουδιών και η γύρη διασκορπίζεται μέσα από τους πόρους (μικρές οπές) που ανοίγουν στις άκρες των ανθήρων. Οι ανθήρες κρέμονται από τον θύσανο κατά την διάρκεια της γονιμοποίησης. Μοιάζουν σαν δυο κομμάτια σωλήνα κολλητά κατά μήκος, όπως οι κάννες ενός κυνηγητικού όπλου. Η γύρη περιλαμβάνεται μέσα στους ανθήρες. Σε ολόκληρο τον θύσανο οι ανθήρες κάνουν 7 ημέρες να βγούνε. Η κίτρινη σκόνη γύρης που πέφτει από τους ανθήρες του θυσάνου αντιπροσωπεύει πραγματικά 2 έως 5 εκατομμύρια (μην ρωτήστε πως την μέτρησα) σχεδόν μικροσκοπικούς, σφαιρικούς, ημιδιαφανής κίτρινους κόκκους γύρης. Κάθε κόκκος γύρης περιέχει το αρσενικό γενετικό υλικό απαραίτητο για την επικονίαση και την δημιουργία ενός σπυριού καλαμπόκι.
Όλη η γύρη από έναν ανθήρα καλαμποκιού, μπορεί να απελευθερωθεί μέσα σε 3 λεπτά.
Εάν οι ανθήρες είναι υγροί, οι πόροι δεν θα ανοίξουν και η γύρη δεν θα απελευθερωθεί. Από 2 έως 400 σπυριά καλαμπόκι γίνονται σε κάθε κώνο, που μέχρι το τέλος Αυγούστου χάνει την τρυφερότητα του, σκληραίνει και για να φαγωθεί πρέπει να βράσει. Ο κώνος φτάνει από 15 έως 30 εκατοστά μήκος περίπου.

Όταν αλέσουμε το καλαμπόκι παράγεται πολύ αλεύρι, με πολύ λιγότερο πίτουρο από ότι το σιτάρι. Εντούτοις, στερείται των βασικών πρωτεϊνικών συστατικών του σιταριού και επομένως όχι αρκετά πλούσιας θρεπτικής αξίας.

Μελισσοκομικό ενδιαφέρον
Το καλαμπόκι είναι φυτό ανεμόφιλο γι'αυτό και παράγει μεγάλες ποσότητες γύρης, τόση που φτάνει τα 25 έως 30 κιλά ανά στρέμμα. Επειδή η καλλιέργεια των καλαμποκιών είναι ποτιστική, πάντα η γυρεοδοσία είναι σίγουρη. Οι μέλισσες επισκέπτονται τα καλαμπόκια (Ιούλιο-Αύγουστο) από τις πρωινές ώρες, όταν ο καιρός είναι ζεστός και χωρίς υγρασία, μέχρι αργά το απόγευμα. Στις κηρήθρες βλέπουμε το χρώμα της γύρης φωτεινό κίτρινο να γεμίζει τα κελιά δίπλα από τον γόνο, πότε στην δεύτερη και προτελευταία, αλλά και στις μεσαίες κηρήθρες επίσης. Η γύρη του καλαμποκιού έχει χαρακτηριστική μυρουδιά και τραβάει τις μέλισσες σαν μαγνήτης. Περιέχει 15 έως 28% πρωτεΐνες και 33 έως 36% υδατάνθρακες. Με την κατανάλωση της από τις νεαρές οικιακές μέλισσες για να ταΐσουν τον γόνο, διεγείρονται οι υποφαρυγγικοί τους αδένες, αυξάνεται η παραγωγή βασιλικού πολτού, ταΐζουν την βασίλισσα, αυξάνει η ωοτοκία ενώ ταυτόχρονα αυξάνει ο λιπώδης ιστών στις μέλισσες και αυξάνεται η αντοχή και η ζωή τους. Κάποιες φορές προσβάλουν το καλαμπόκι μικρά παράσιτα και τα ραντίσματα κάνουν μεγάλες ζημιές στις γυρεοσυλλέκτριες.

Οι Έλληνες καλλιεργητές πρέπει να γνωρίζουν πως εφαρμογή φυτοφαρμάκων κατα την διάρκεια της ημέρας κάνει κακό στην παραγωγή τους

Το κείμενο είναι γραμμένο και αναρτήθηκε για πρώτη φορά το 2005 στο site melissokomos.com από τον μελισσοκόμο Κ. Μυγδανάλευρο

Τελευταία τροποποίηση: 13/5/2016, 12:53