Αναζήτηση

Μαθήματα!

1. Αγορά μελισσοσμηνών

2. Ο αρχάριος και το ξεκίνημα

3. Αποφυγή λαθών στην Μελισσοκομία

4. Η κυψέλη

5. Αισθήσεις μελισσών

6. Το σώμα των μελισσών

7. Φυλές μελισσών

8. Πρέπει η βασίλισσα να γεννά στον όροφο;

9. Τροφές των μελισσών

10. Απλές Χειμωνιάτικες Επιθεωρήσεις

Ανθοφορίες Απριλίου

Αγριογεράνι

Αγριοτριανταφυλλιά

Ανεμώνη

Ανοιξιάτικο ρείκι

Αρμυρίκι

Ασφόδελος

Βρούβα

Δενδρολίβανο

Καψέλλα

Κουτσουπιά

Ροή twitter

Tweets by @Melissomania

Διαφημίσεις

Επικοινωνία

Άρθρα > Μελισσοκομία > Γενικά

Το σύγχρονο καπνιστήρι

Σάββατο 24 Ιαν 2015, 18:55 | Κώστας Μυγδανάλευρος

Το καπνιστήρι που έχουμε όλοι οι μελισσοκόμοι στα χέρια μας κατά τις επιθεωρήσεις επινοήθηκε από τον μεγάλο Αμερικανό μελισσοκόμο Μόοζες Κουίνμπι από το St. Johnsvill της Νέας Υόρκης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κατά το έτος 1875.

Παρότι το μυστικό του καπνίσματος των μελισσών έχει αρχίσει πριν από χιλιάδες χρόνια, η επιστημονική εξήγηση για το πώς δουλεύει είναι πρόσφατη.

Όταν η κυψέλη είναι υπό απειλή, οι μέλισσες φρουροί απελευθερώνουν την φερομόνη συναγερμού. Με την έναρξη του συναγερμού και για την αντιμετώπιση του κινδύνου, εξέρχονται από την κυψέλη πρώτες οι μέσης ηλικίας μέλισσες, οι οποίες βέβαια έχουν και το πιο πολύ δηλητήριο. Αυτές αμύνονται της κυψέλης επιτιθέμενες στον κάθε εισβολέα.

Με την χρήση του καπνού αλλάζουν ολοκληρωτικά τα δεδομένα διότι, πρώτον, ο καπνός που ρίχνουμε και εισέρχεται στην κυψέλη κάνει τις μέλισσες φρουρούς να μην ενδιαφέρονται, αναστέλλοντας τις λειτουργίες αναγνώρισης και τον εσωτερικό μηχανισμό για την εκπομπή της φερομόνης συναγερμού που θα ενεργοποιούσε τις μέλισσες όλης της κυψέλης.

Δεύτερον, ο καπνός που ρίχνουμε αλλοιώνει την σύνθεση της φερομόνης συναγερμού και έτσι δεν γίνεται αντιληπτή από τις μέλισσες της κυψέλης.

Τρίτον, με την είσοδο του καπνού στην κυψέλη έστω και σε μικρή ποσότητα, οι μέλισσες πάνε αμέσως και γεμίζουν τον πρόλοβο τους (κοινωνικό στομάχι ή προστόμαχο) με μέλι και είναι έτοιμες για εγκατάλειψη. Αυτό βέβαια οφείλεται και στο ένστικτο επιβίωσης που κληρονόμησαν οι εργάτριες μέλισσες, μέσω των γονιδίων που περάσανε και περνάνε από βασίλισσα σε βασίλισσα και από βασίλισσα σε εργάτριες. Γεμίζουν τον πρόλοβό τους για να εγκαταλείψουν την κυψέλη και να πάνε κάπου αλλού να την δημιουργήσουν από την αρχή.
Παρότι το μυστικό του καπνίσματος των μελισσών έχει αρχίσει πριν από χιλιάδες χρόνια, η επιστημονική εξήγηση για το πώς δουλεύει είναι πρόσφατη.
Πρώτοι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και κατόπιν οι Έλληνες κάνανε χρήση του καπνού κατά τον τρύγο για να πάρουν το μέλι χωρίς να τους επιτίθενται οι μέλισσες. Αυτοί χρησιμοποίησαν κατά την πρώιμη εποχή της μελισσοκομίας στην γη, μεγάλα όστρακα, καβούκια χελωνών και καβουριών για αγγεία όπου μέσα έκαιγαν περιττώματα μεγάλων φυτοφάγων ζώων (κοπριά) όπως είναι οι αγελάδες, όνοι, τα βουβάλια κ.α. και χρησιμοποιούσαν ώς καπνιστήρια. Αργότερα επινόησαν καπνιστήρια από πηλό και κεραμικά.

Τα άναβαν από τις εστίες των σπιτιών τους και διατηρούσαν την φωτιά μέχρι να φτάσουν κοντά στα μελίσσια με ίσκα (είδος μύκητα που είναι σε χρήση μέχρι και σήμερα σε αρκετά μέρη της Ελλάδας).

Φτάνοντας στα μελίσσια, τοποθετούσαν το καπνιστήρι, όστρακο ή κεραμικό, με την μια τρύπα στην είσοδο της τότε κυψέλης και φυσούσαν με δύναμη από την άλλη, για να εισέλθει όσο το δυνατόν περισσότερος καπνός στην κυψέλη, έτσι ησύχαζαν οι μέλισσες και έκαναν τον τρύγο εύκολα. Πολλές φορές όμως, όταν φυσούσε δυνατός αέρας καιγόταν γρήγορα η καύσιμη ύλη τους. Το χειρότερο συνέβαινε, όταν την φωτιά από εκείνα τα πρώτα καπνιστήρια την σκορπούσε ο ξαφνικός δυνατός αέρας και βάζανε φωτιές και πυρκαγιές χωρίς να το θέλουν.

Έπρεπε ακόμη και για μικρές δουλειές στα μελισσοκομία τους ή στις κυψέλες τους να πηγαίνουν πάντα δύο μαζί, ο ένας να διατηρεί τον καπνό και να προσέχει μην πέσει η καύσιμη ύλη πάνω σε ξερά χόρτα, ενώ ο δεύτερος κάνει τις μελισσοκομικές επιθεωρήσεις και εργασίες στις κυψέλες με τις μέλισσες.

Παρότι έχουν περάσει από τότε κάμποσες χιλιάδες χρόνια, κάποια πράγματα στην μελισσοκομία δεν έχουν αλλάξει. Το σίγουρο όμως είναι ότι το καπνιστήρι που επινόησε ο μεγάλος μελισσοκόμος Μόοζες Κουίνμπι απλοποίησε και έκανε πιο ασφαλές το κάπνισμα των μελισσιών, βοηθώντας όλους τους μελισσοκόμους και σε μεγάλο βαθμό την μοντέρνα μελισσοκομία.

Ο Μόοζες Κουίνμπι αναγνωρίσθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες σαν πατέρας της μελισσοκομίας όχι μόνον γιατί δημιούργησε το σημερινό καπνιστήρι και άλλα μελισσοκομικά εργαλεία, αλλά γιατί ήταν ο πρώτος εμπορικός μελισσοκόμος που άρχισε και έκανε την νομαδική μελισσοκομία στην Αμερική.

Τελευταία τροποποίηση: 30/4/2015, 14:02