Άρθρα > Μελισσοπαίδεια > Βοηθητικές Ανθοφορίες

Αγριόβικος

Πέμπτη 17 Απρ 2014, 18:51 | Κ. Μυγδανάλευρος

Άνθη σε ταξιανθία, Αγριόβικου (Vicia cracca) δέχονται επίσκεψη μελίγκρας

Εκτός από τον καλλιεργούμενο βίκο (Vicia sativa) και τα κουκιά (Vicia faba) στην χώρα μας υπάρχουν και πολλά άγρια είδη βίκου, αυτοφυή είδη του γένους Vicia, Ορισμένα από αυτά είναι συχνά ζιζάνια σε χειμερινά σιτηρά ή και άλλες ετήσιες χειμερινές και ανοιξιάτικες καλλιέργειες και αμπέλια και ονομάζονται αγριόβικοι. Μπορούν να είναι ιδιαίτερα επιζήμια, λόγω της μεγάλης, γρήγορης ανάπτυξης και της ικανότητας τους να αναρριχώνται πάνω στα καλλιεργούμενα φυτά, στερεούμενα στις έλικες.

Άλλα συνηθισμένα είδη αγριόβικου στην Ελλάδα είναι τα παρακάτω: Vicia hirsuta, Vicia lutea, Vicia pubescens, Vicia villosa, Vicia Hybrid και άλλα. Το είδος που ενδιαφέρει τους μελισσοκόμους σε αυτό το άρθρο είναι το ζιζάνιο Vicia cracca.

Μέλισσες, πεταλούδες και άλλα έντομα, επισκέπτονται τα άνθη του αγριόβικου για το νέκταρ του.Το συναντάμε με πολλές κατά τόπους ονομασίες, αγριόβικος, καβαλαρού, καβαλαριά, καβαλαρούδα κ.α. Ο αγριόβικος είναι πολυετές πόα, αναρριχόμενο, που ξεπερνά τα δύο μέτρα. Τα άνθη 15 έως 30 σε αριθμό αναπτύσσονται σε ταξιανθία. Μας δίνει γύρη χρώματος σκούρου μπεζ και άφθονο νέκταρ τόσο από εσωανθικά αλλά και από εξωανθικά νεκτάρια. Έχει έντονο μοβ χρώμα και τραβάει τις μέλισσες σαν σφουγγάρι. Είναι φυτό που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, ευδοκιμεί ακόμη και σε φτωχά εδάφη.

Αρκετά σημαντικό μελισσοκομικό φυτό, το οποίο όμως περιορίζεται σημαντικά από τα ζιζανιοκτόνα. Στα ζεστά και νότια μέρη ανθίζει από το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου και η ανθοφορία του διαρκεί περίπου 25 ημέρες.

Τρυφεροί νέοι καρποί αγριόβικου. Διακρίνονται: η δημιουργία σπόρων αλλά και ομάδα μελίγκραςΣτην Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο, και Θράκη αρχίζει την ανθοφορία του αρχές Απριλίου. Κάποιες χρονιές ξεγελιέται και, σε κάποιες πεδινές περιοχές, ολόκληρες εκτάσεις αγριόβικου ανθίζουν και το φθινόπωρο.

Εάν βρέξει, λίγες ημέρες πριν την ανθοφορία του αγριόβικου, έχουμε πολύ πλούσια νεκταροέκκριση.

Αντίπαλοι της μέλισσας στην βοσκή του αγριόβικου είναι τα αιγοπρόβατα της περιοχής, που στην κυριολεξία τρώνε ακόμη και τις ρίζες του.
Οι Έλληνες καλλιεργητές πρέπει να γνωρίζουν πως εφαρμογή φυτοφαρμάκων κατά την διάρκεια της ημέρας κάνει κακό στην παραγωγή τους

Τελευταία τροποποίηση: 13/5/2016, 13:19

Διαβάστε ακόμη:

Κρανιά
Γίνεται δένδρο με πλούσιο και πυκνό φύλλωμα που, όταν βρεθεί σε κατάλληλο έδαφος, φτάνει σε ύψος τα 3 - 4 μέτρα. Το ξύλο του έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα. Καλό είναι να υπάρχουν κρανιές κοντά σε κάθε σταθερό μελισσοκομείο.

Βερονίκη
Είναι μονοετές ζιζάνιο της γεωργίας αλλά και της ανθρώπινης αγροτικής απασχόλησης. Βρίσκεται σε παρτέρια, χωράφια. Τα άνθη είναι μικρά μπλε, μοβ ή ιώδεις, με 4 πέταλα και σέπαλα και δύο ανθήρες.

Ανεμώνη
Εκατόν πενήντα περίπου διαφορετικά είδη αυτοφυούς ανεμώνης υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλά από αυτά είναι δηλητηριώδη, κάποια άλλα διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Τις βρίσκουμε με πολλούς διαφορετικούς χρωματισμούς, από κόκκινα άνθη μέχρι μπλε.

Τσιντόνια
Θάμνος εύκολης ανάπτυξης σχεδόν σε όλα τα εδάφη. Τα άνθη της, κόκκινα με κίτρινους στήμονες. Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις για να αναπτυχθεί γρήγορα. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με παραφυάδες και μοσχεύματα. Φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα περίπου. 

Φτελιά
Η φτελιά ή καραγάτσι είναι δένδρο που ευρίσκεται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο. Είναι ανεμόφιλο αλλά βοηθιέται και από διάφορα έντομα για την επικονίαση του. Τα άνθη του είναι χωρίς πέταλα, το ύψος τους ξεπερνά εύκολα τα 15 μέτρα.

Στελλάρια
Κάποιοι την ονομάζουν και φαρμακευτική, ζιζάνιο χρήσιμο στους μελισσοκόμους αλλά και στην παραδοσιακή φαρμακευτική. Η περίοδος άνθισής της είναι γύρω στους 10 μήνες, με πρώτο τον μήνα Μάρτιο. Αρχές άνοιξης τα πρώτα άνθη.

Σχόλια