Άρθρα > Μελισσοπαίδεια > Βοηθητικές Ανθοφορίες

Ανεμώνη

Πέμπτη 6 Φεβ 2014, 15:46 | Κ. Μυγδανάλευρος

Συλλέκτρια πάνω σε ανθισμένη Ανεμώνη (Anemone-pavonina)

Εκατόν πενήντα περίπου διαφορετικά είδη αυτοφυούς ανεμώνης υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλά από αυτά είναι δηλητηριώδη, κάποια άλλα διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες (Anemone pulsatilla).

Τις βρίσκουμε με πολλούς διαφορετικούς χρωματισμούς, από κόκκινα άνθη μέχρι μπλε. Συναντάμε ανεμώνες σε χέρσα, ακαλλιέργητα χωράφια, σε δασικές εκτάσεις και σε ημιορεινές περιοχές. Πολλές ποικιλίες καλλιεργούνται σε γλάστρες, αυλές, πάρκα και κήπους για τα όμορφα και χρωματιστά τους άνθη.

Η ονομασία ανεμώνη είναι καθαρά Ελληνική, δόθηκε από τους αρχαίους Έλληνες γιατί διαπίστωσαν πως άνθιζε με τους κρύους ανέμους κατά την διάρκεια του χειμώνα.
Η επιστημονική της ονομασία είναι Anemone coronaria (Ανεμώνη η στεφανωματική). Η ανθοφορία της αρχίζει τον Ιανουάριο (κεντρική Ελλάδα) και κλιμακώνεται μέχρι τα μέσα της άνοιξης. Στα νότια μέρη της χώρας μας, ανθίζει νωρίτερα, στα βόρεια και ορεινά βέβαια πιο αργά.
Οι ανθισμένες ανεμώνες στο μεσοχείμωνο είναι πραγματικά μια φυσική διατροφική όαση για τα μελίσσια
Ποικιλίες
Η Anemone Coronaria είναι πρόγονος όλων των καλλιεργούμενων ποικιλιών Ανεμώνης.

Άλλα είδη εκτός της coronaria είναι:

Anemone pavonina. Πολύ κοινή στην χώρα μας, φύεται σε πεδινά λιβάδια, χωράφια, αραιά πευκοδάση μέχρι 900 μέτρα υψόμετρο, τα άνθη της έχουν πολύ έντονο κόκκινο χρώμα και ανθίζει την άνοιξη. Δεν υπάρχει στην Κρήτη και σε ορισμένα νησιά.
Anemone nemorosa:  Φύεται σε βουνά και δάση της Μακεδονίας αλλά και σε ορεινά της Θεσσαλίας, τα άνθη της έχουν και λευκό χρώμα με μία ροζ απόχρωση εξωτερικά, με ανθήρες κίτρινους. Την συναντάμε από Θράκη μέχρι τα μέρη του Κάτω Ολύμπου.

Anemone hortensis: Θεωρείται σαν το αρχαίο είδος που υπήρχε στην Ελλάδα, τα φύλα της είναι παλαμοειδή και είναι τρίλοβα, σπάνιο είδος αυτοφυούς ανεμώνης αλλά καλλιεργείται σαν καλλωπιστικό είδος σε διάφορα χρώματα: κόκκινο, λευκό, γαλάζιο, κλπ. Απαντάται σπάνια στην Ήπειρο και δυτική Μακεδονία. Πρόκειται για είδος ενδημικό της Κρήτης και της Καρπάθου.

Anemone apennina: Τα άνθη είναι σχεδόν πάντα γαλάζο - βιολετιά. Την συναντάμε κατά μήκος της Πίνδου μέχρι τα Άγραφα έως δυτικά της λίμνης Πλαστήρα, αλλά και στα βουνά της δυτικής Μακεδονίας, μέχρι 1500 μέτρα υψόμετρο.

Anemone blanda:  Είναι εξαπλωμένη στην Ηπειρωτική Ελλάδα (εκτός από την Ήπειρο), στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στην Κέρκυρα, στην Κεφαλλονιά κλπ.

Anemone pulsatilla ή vulgaris: Έχει τριχωτούς και μεταξωτούς βλαστούς, καλλιεργείται σαν καλλωπιστικό σε διάφορους χρωματισμούς. Ονομάζεται και ανεμώνη της Λαμπρής. Τα φύλλα της είναι πολυάριθμα μικρά σχισμένα σε ταινίες.

Τα παραπάνω είδη υπάρχουν σχεδόν σε ολόκληρη την κεντρική και νότια Ευρώπη. Υπάρχουν επίσης η Ανεμώνη η αστερόπη, η βατράχιος, η ανεμώνη η ιαπωνική, η ανεμώνη η μαλακή κλπ που φύονται σε χώρες της Ασίας και την Ιαπωνία.
Οι μέλισσες επισκέπτονται τα φυτά της ανεμώνης, όταν ο ήλιος ανέβει αρκετά ψηλά, ώστε να έχει φύγει η πρωινή δροσιά

Οι στήμονες(ανθήρες) είναι πολυάριθμοι, οι καρποί δημιουργούνται στα μικρά αχαίνια, πάνω σε κοινό καρποφόριο, στη μέση του άνθους. Πολλές ιστορίες και μύθους έχουν οι λαοί για τις ανεμώνες. Στην Ελλάδα η Ανεμώνη ήταν όμορφη Νύμφη, ακόλουθος της Χλωρίδας, θεάς της βλάστησης, που ερωτεύτηκε τον άνεμο Ζέφυρο, σύζυγο της θεάς. Η Χλωρίδα όμως, όταν κατάλαβε τον έρωτα της Ανεμώνης, την έδιωξε και η Ανεμώνη από την θλίψη της πέθανε. Η θεά Αφροδίτη την συμπόνεσε, την έκανε λουλούδι για να ξαναγυρίζει κάθε χρόνο για λίγο χρονικό διάστημα στη ζωή, μέσα στον χειμώνα.

Μια λευκή ανεμώνη ξεπήδησε από το χώμα που πότισαν τα δάκρυα της Αφροδίτης για τον νεκρό Άδωνη. Από το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του Άδωνη πήρε το κόκκινο χρώμα αυτό το όμορφο λουλούδι, που προοριζόταν να ζήσει κι αυτό, όσο χρόνο απέμενε στον πληγωμένο Άδωνη.
Γι αυτό και η ανεμώνη εκτός από σύμβολο της απλότητας θεωρείται και σύμβολο του εφήμερου, του κάλους που δεν διαρκεί, του εύθραυστου, της απλότητας αλλά και της μοναξιάς ("μόνη σαν την ανεμώνη").

Anemone apennina Μελισσοκομικό ενδιαφέρον
Οι ανθισμένες ανεμώνες στο μεσοχείμωνο είναι πραγματικά μια φυσική διατροφική όαση για τα μελίσσια. Παρουσιάζουν εξαιρετικό μελισσοκομικό ενδιαφέρον διότι η άνθηση αρχίζει σε πολύ κρίσιμη μελισσοκομική περίοδο και επειδή τα μελίσσια έχουν άμεση ανάγκη σε φρέσκια γύρη. Η ημέρα πλέον έχει αρχίσει και μεγαλώνει με αποτέλεσμα να μεγαλώνει και να απλώνει και η γέννα των βασιλισσών σε πολλά μελίσσια. Επιτακτική η ανάγκη η γύρη να μπει στις κυψέλες, να ταϊστεί ο φρέσκος γόνος, να συνεχίσει την ζωή και μακροημέρευση των μελισσιών μας.

Η ανεμώνη είναι ένα πολύ καλό γυρεοδοτικό μελισσοκομικό φυτό. Οι στήμονες είναι πολυάριθμοι, με μπλε ανθήρες σε κάποια είδη και κίτρινους σε κάποιους άλλους. Η γύρη της είναι θρεπτική και σε πολύ καλές ποσότητες. Οι μέλισσες επισκέπτονται τα φυτά της ανεμώνης όταν ο ήλιος ανέβει αρκετά ψηλά, ώστε να έχει φύγει η πρωινή δροσιά και να ανοίξουν τα άνθη της ανεμώνης.

Κατά την διάρκεια του χειμώνα είναι ευλογία να υπάρχουν στο σταθερό μας μελισσοκομείο τα φυτά μουσμουλιά, δενδρολίβανο, κρανιά και στις γύρω περιοχές να φύονται ανεμώνες.
Οι Έλληνες καλλιεργητές πρέπει να γνωρίζουν πως εφαρμογή φυτοφαρμάκων κατά την διάρκεια της ημέρας κάνει κακό στην παραγωγή τους.

Τελευταία τροποποίηση: 13/5/2016, 13:23

Διαβάστε ακόμη:

Κρανιά
Γίνεται δένδρο με πλούσιο και πυκνό φύλλωμα που, όταν βρεθεί σε κατάλληλο έδαφος, φτάνει σε ύψος τα 3 - 4 μέτρα. Το ξύλο του έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα. Καλό είναι να υπάρχουν κρανιές κοντά σε κάθε σταθερό μελισσοκομείο.

Βερονίκη
Είναι μονοετές ζιζάνιο της γεωργίας αλλά και της ανθρώπινης αγροτικής απασχόλησης. Βρίσκεται σε παρτέρια, χωράφια. Τα άνθη είναι μικρά μπλε, μοβ ή ιώδεις, με 4 πέταλα και σέπαλα και δύο ανθήρες.

Τσιντόνια
Θάμνος εύκολης ανάπτυξης σχεδόν σε όλα τα εδάφη. Τα άνθη της, κόκκινα με κίτρινους στήμονες. Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις για να αναπτυχθεί γρήγορα. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με παραφυάδες και μοσχεύματα. Φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα περίπου. 

Φτελιά
Η φτελιά ή καραγάτσι είναι δένδρο που ευρίσκεται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο. Είναι ανεμόφιλο αλλά βοηθιέται και από διάφορα έντομα για την επικονίαση του. Τα άνθη του είναι χωρίς πέταλα, το ύψος τους ξεπερνά εύκολα τα 15 μέτρα.

Στελλάρια
Κάποιοι την ονομάζουν και φαρμακευτική, ζιζάνιο χρήσιμο στους μελισσοκόμους αλλά και στην παραδοσιακή φαρμακευτική. Η περίοδος άνθισής της είναι γύρω στους 10 μήνες, με πρώτο τον μήνα Μάρτιο. Αρχές άνοιξης τα πρώτα άνθη.

Καψέλλα
Είναι ετήσιο φυτό και φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα, τόσο σε καλλιέργειες όσο και σε χέρσα χωράφια, κήπους, δρόμους, αναχώματα, κλπ. Φτάνει το μισό μέτρο ύψος. Ανθίζει ολόκληρο σχεδόν τον χρόνο και ...

Σχόλια