Άρθρα > Μελισσοπαίδεια > Βοηθητικές Ανθοφορίες

Στελλάρια

Δευτέρα 13 Απρ 2015, 12:10 | Κ. Μυγδανάλευρος

Ανθοφορία Στελλάριας (Stellaria media)

Στελλάρια η μεσαία (Stellaria media). Κάποιοι την ονομάζουν και φαρμακευτική, ζιζάνιο χρήσιμο στους μελισσοκόμους αλλά και στην παραδοσιακή φαρμακευτική τέχνη.

Μονοετές φυτό που αναπαράγεται με σπόρους ή με τους μίσχους που αναπτύσσουν ριζικό σύστημα όταν αγγίζουν το έδαφος. Πολλές φορές το ύψος του ξεπερνά τα 50 εκατοστά.

Όταν φύεται σε καλλιέργειες προκαλεί ποιοτική υποβάθμιση και μειώνει την παραγωγή, διότι τρέφεται από τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους. Το ρηχό και εύθραυστο ριζικό του σύστημα κάνει τέλεια εκμετάλλευση της υγρασίας του εδάφους, επηρεάζοντας αρνητικά την κανονική ανάπτυξη μικρών και μεγάλων καρπόδεντρων.

Τα άνθη του είναι λευκά και μικροσκοπικά, σπάνια ξεπερνούν τα 7 χιλιοστά και φύονται στις μασχάλες των φύλλων. Έχουν πέντε βαθιά χαραγμένα πέταλα που μοιάζουν σαν να είναι δέκα και πέντε πράσινα σέπαλα.

Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπόρους, αφού κάθε φυτό μπορεί να παράγει από 10 έως 20 χιλιάδες, ανοιχτόχρωμους καφέ σπόρους, διαμέτρου ενός χιλιοστού έκαστος. Το κάθε φυτό Στελλάρια ζει σαράντα έως πενήντα ημέρες. 
Το κάθε φυτό Στελλάρια ζει σαράντα έως πενήντα ημέρες αλλά ο σπόρος του που πέφτει στο έδαφος παράγει νέα φυτά.
Μελισσοκομικό ενδιαφέρον
Η στελλάρια σαν βοηθητικό μελισσοκομικό φυτό είναι άριστη και βοηθά με την άνθιση της όταν δεν υπάρχουν άλλες ανθοφορίες. Δίνει νέκταρ και γύρη σχεδόν όλο τον χρόνο. Η περίοδος άνθισής της είναι γύρω στους 10 μήνες, με πρώτο τον μήνα Μάρτιο. Αρχές άνοιξης κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα άνθη.

Παρόλο που το φυτό προτιμά τις σκιές και την υγρασία για την ανάπτυξη του, τις ηλιόλουστες ημέρες οι μέλισσες κάνουν πάρτυ πάνω στα άνθη της στελλάριας.

Συλλογή νέκταρος από άνθη Στελλάριας (Stellaria media)Στην παραδοσιακή ιατρική, μειώνει τον έντονο κνησμό και το ερεθισμένο δέρμα, ενώ ώς τσάι (έκχυμα) συμβάλει στην ανακούφιση της βρογχίτιδας αλλά και των ρευματικών παθήσεων. Επίσης χρησιμοποιείται ως καθαρτικό, διουρητικό και τονωτικό. 

Από τον 16ο αιώνα, οι σπόροι της στελλάριας δίδονται από τους ειδικούς του είδους σε ωδικά πουλιά όπως καναρίνια, διότι θεωρούν πως κελαηδούν πιο όμορφα.

Αυτό το ταπεινό φυτό έχει πολλές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και περιέχει μεταξύ άλλων, βιταμίνες Α, C, μαγνήσιο, τριτερπενοειδείς σαπωνίνες, κουμαρίνες, φλαβονοειδή, καρβοξυλικα οξέα, κάλιο και έχει επίσης την υψηλότερη περιεκτικότητά σε σίδηρο και ψευδάργυρο από κάθε άλλο πράσινο φυτό.
Οι Έλληνες καλλιεργητές πρέπει να γνωρίζουν πως εφαρμογή φυτοφαρμάκων κατά την διάρκεια της ημέρας κάνει κακό στην παραγωγή τους.

Τελευταία τροποποίηση: 13/5/2016, 14:01

Διαβάστε ακόμη:

Κρανιά
Γίνεται δένδρο με πλούσιο και πυκνό φύλλωμα που, όταν βρεθεί σε κατάλληλο έδαφος, φτάνει σε ύψος τα 3 - 4 μέτρα. Το ξύλο του έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχαιότητα. Καλό είναι να υπάρχουν κρανιές κοντά σε κάθε σταθερό μελισσοκομείο.

Βερονίκη
Είναι μονοετές ζιζάνιο της γεωργίας αλλά και της ανθρώπινης αγροτικής απασχόλησης. Βρίσκεται σε παρτέρια, χωράφια. Τα άνθη είναι μικρά μπλε, μοβ ή ιώδεις, με 4 πέταλα και σέπαλα και δύο ανθήρες.

Ανεμώνη
Εκατόν πενήντα περίπου διαφορετικά είδη αυτοφυούς ανεμώνης υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλά από αυτά είναι δηλητηριώδη, κάποια άλλα διαθέτουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Τις βρίσκουμε με πολλούς διαφορετικούς χρωματισμούς, από κόκκινα άνθη μέχρι μπλε.

Τσιντόνια
Θάμνος εύκολης ανάπτυξης σχεδόν σε όλα τα εδάφη. Τα άνθη της, κόκκινα με κίτρινους στήμονες. Προτιμά ηλιόλουστες θέσεις για να αναπτυχθεί γρήγορα. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με παραφυάδες και μοσχεύματα. Φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα περίπου. 

Φτελιά
Η φτελιά ή καραγάτσι είναι δένδρο που ευρίσκεται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο. Είναι ανεμόφιλο αλλά βοηθιέται και από διάφορα έντομα για την επικονίαση του. Τα άνθη του είναι χωρίς πέταλα, το ύψος τους ξεπερνά εύκολα τα 15 μέτρα.

Καψέλλα
Είναι ετήσιο φυτό και φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα, τόσο σε καλλιέργειες όσο και σε χέρσα χωράφια, κήπους, δρόμους, αναχώματα, κλπ. Φτάνει το μισό μέτρο ύψος. Ανθίζει ολόκληρο σχεδόν τον χρόνο και ...

Σχόλια